اندازه گیری بعضی آلاینده های هوای خروجی از زباله سوزهای بیمارستانی در شهر همدان در سال ۱۳۸۰

سابقه و هدف: زباله های بیمارستانی به عنوانی یکی از مشکلات بهداشتی عمومی مطرح می باشند. این مساله بستگی به ترکیبات زباله دارد. سوزاندن زباله یکی از روش های قابل قبول برای مدیریت زباله بیمارستانی می باشد ولیکن زباله سوزهای کنترل نشده، می تواند سبب ورود آلاینده ها به اتمسفر گردد. هدف از این مطالعه ارزیابی بعضی از آلاینده های خروجی از زباله سوزهای بیمارستانی در شهر همدان می باشد.مواد و روش ها: در این پژوهش جهت بررسی آلاینده های هوای خروجی از چهار زباله سوز بیمارستانی دانشگاه علوم پزشکی همدان شامل سرب، جیوه، کادمیوم، بنزن، تولوئن، زایلین، مونواکسید کربن، دی اکسید گوگرد و ذرات معلق نمونه برداری شد.آنالیز نمونه ها در آزمایشگاه و یا از طریق قرائت مستقیم مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور از دستگاه های آزمایشگاهی مانند گاز کروماتوگراف، جذب اتمی، so2 و co سنج استفاده شد.یافته ها: نتایج حاصل از این بررسی نشان می دهد که حداکثر غلظت بخارهای فلزی سرب، جیوه، کادمیوم به ترتیب 1113، 540 و 3340 میلی گرم بر متر مکعب و غلظت گاز دی اکسید گوگرد 127ppm و غلظت ذرات معلق 639mg/m3 مربوط به بیمارستان شماره چهار می باشد. همچنین حداکثر غلظت هیدروکربن های آروماتیک بنزن، تولوئن و زایلین به ترتیب میانگین 77.46، 108.64 و 33.6 میلی گرم بر متر مکعب و میانگین غلظت گاز مونواکسید کربن 1041ppmمربوط به بیمارستان شماره دو می باشد.استنتاج: با بررسی های انجام شده می توان نتیجه گرفت که آلاینده های خروجی از بیمارستان های شهر همدان حداقل با p<0.05 از استاندارد سازمان حفاظت محیط زیست (epa) بیش تر بوده است که می تواند به دلیل باز شدن بی موقع درب محفظه احتراق، هوادهی بیش از حد، عدم اختلاط زباله ها در هنگام احتراق و طراحی نامناسب و استفاده های نادرست از وسایل کنترل آلودگی هوا باشد.با توجه به این طیف وسیع آلودگی، به نظر می رسد استفاده از سایر روش های دفع زباله های بیمارستانی مانند دفع پس از استریل کردن زباله ها برای بهداشت محیط مناسب تر باشد.